JOHANNES Chrysostomus

JOHANNES Chrysostomus

vel Chrysorrhemon. Ep. Constantionopolitanus, a Theophilo Alexandrino Ep. oppressus, Pontum in enilium pergere coactus est, ubi Obiit A. C. 403. Historia paulo prolixius sic habet: Antiochiâ ad Orontem in Caelesyria oriundus, patre Secundo, matre Anchusâ, e nobili familia, Libanii in Rhetoricis et Andragathi in Philosophia, discip. fuit. Dein ad forum se applicuit, sed mutato mox consilio ad s. Literas animum convertit. A. Meltio Antiocheno Lector constitutus, illo a Valente in Armeniam relegato, in montanis Antiochiae An. 6. delituit. Antiochiam valetudinis causâ reversus, a Meletio similiter reduce, Diaconus ordinatus est, A. C. 380. Ubi, sicut in solitudine de Sacerdotio; Homilias de natura Dei: contra Iudaeos: aliaqueve scripsit. A Flaviano, Melerii successore, Presbyter factus. A. C. 1385. Aet. 38. reliqua sua opera composuit. Nectario Praesuli Constantinop. surrogatus, A. C. 396. initio statim edictum ab Arcadio, contra Eunomianos et Montanistas obtinuit, mores Cleri correxit, Praedecessorum luxum castigavit: Parrhesiâ suâ sanctâ in contionibus, inter alios, Eutropium Imp. gratum offendit: tyrannis in Imperio suborientibus, Gainae inprimis, animose restitit, negato Arianis templo: imo his urbe prorsus plusis. Postea in Origenistico negotio ei cum Epiphanio et Theopohilo Alex. res fuit, qui pertractâ in suas partes Eudoxiâ Imp. et Episcopis aliquot, Pseudosynodo ad Quercum habitâ, Ioh. deposuit. Hinc ab Imp. urbe exturbatus, sed mox gloriosius restitutus est. Vix 8. menses elapsi, cum hostes denuo saeviunt. Quod acriter in statuam Imperatrici Dominicâ die dedicatam invectus esset, haec contra illum concitata, illum denuo urbe pepulit, et cum Caesaream se recepisset, inde quoque exagitavit Cucusam, ubi rebus omnibus destitutus, gravissima passus est, Episcoporum tamen Occidentis et Honorii literis recreatus. Post diuturnum exilium, Arabissam in Armenia translatus, cum hinc Pytyum, in mari Nigro deduceretur, a militibus, quibuscommissus erat, durissime habitus, in itinere Obiit, ut plurimi habent, A. C. 407. Aet. 53. Augustinus Graecorum dictus, et in Conciliis Oecumenicis summis elogiis exornatus. Opera eius, inter alia, pulcherrime edidit, Henricus Savilius, in Anglia, tomis

8. Vide Hier. Catal. c. 129. august. contra Pelagium. Isid. Pelusiotam, l. 1. Ep. 156. Cassian. l. 7. de Incarn. Isid. Hispal. c. 8. Phot. Cod. 25. 86. 72. 73. 74. 270 724. et 277. Sigebert. c. 36. Socrat. Sozomen. Theodoret. Evagr. Niceph. Suid Honoratum Augustodun. Trithemium, Sixtum Senensem, Hist. Tripart. l. 10. c. 18. etc. Quo nemo, inquit Boisius, ex antiquis aut maiore dextertate scripturas tractavit, aut populum docuit salubrius, aut haereticos oppugnavit acrius: quo nemo aut ad virtutis studia inflammavis vehementius, aut vitia sui temporis insectatus est liberius. Idem, Post sacra Biblia et Paulinas inprimis Epistolas. nullum novi scriptium, in quo, qui contionatores sunt et Graede non nesciunt, maiore cum fructu versentur, quam in B. Chrysostom, homiliis, quas ita numerosas reliquit, ut nemo plures,ita bonas, ut neino meliores, ita disertas ac dilucidas, ut nihil excogitari quidem possit disertum aut dilucidum magis. Montacutius: Desertissimus Patrum, et in Scripturis enarrandis Gracorum Princeps. Erasmus, l. 6. Ep. 33. Hos Triumviros Gregorium Nazianzenum, Chrysostomum una tulit aetas apud Graecos, pretate pares, nec dispares eruditione, sed dictionis charactere dissimiles, quos si cum nostris conferre velis, Chrysostomus non dissimilis est Augustina. Gregorius Ambrosio. Quem Basilio conferam, nonduminvento, nisi si quis Scripturarum cognitionem quam babuit Hier. cum Lactantti felici facilitate copulet. Ios.

Scaliger. l. 4. Ep. 389. Ego studiosissimus istius Patris sum, cum quia nullus melior Novi Testamenti Interpres, tum et propter miram dulcedinem et amoenitatem dictionis, quam post illum nullus Ecclesiasticus scriptor consequi potuit. Eusebii Emisseni discip eum facit Crowaeus in Elencho Scriptor. Vide quoque in voce Chrysostomus.